Rodzinne spotkania w idealnej atmosferze

Napisane przez: Violetta Nowacka | Dnia: 27.02.2015

Kontakty rodzinne to znakomita okazja do budowania poczucia wspólnoty. Każdy potrzebuje jej tak samo jak niezależności. We współczesnym świecie jest niestety więcej okazji do działania w pojedynkę. Jak się okazuje- to nie gwarantuje poczucia szczęścia; plagą są „choroby samotności”- depresja, nerwice, nałogi. Kontakty z bliskimi dostarczają najlepszych, najzdrowszych i najłatwiej dostępnych emocji, które są akumulatorem do działania, równoważą frustracje życia codziennego i pozwalają zregenerować siły po dniu pracy. Sprawiają, że czujemy się potrzebni i wartościowi, nawet, gdy poza rodziną nic się nie układa. Tak mało trzeba, żeby się otworzyć. A tak wielu z nas albo izoluje się od rodziny, albo wykorzystuje spotkania rodzinne do „darcia kotów”.

Jak tworzyć udane kontakty z bliskimi?

Żeby dobrze żyć z innymi, cieszyć się sympatią i autorytetem, warto poznać prawo, które prowadzi do rozumienia ludzi: LUDZIE PRZEDE WSZYSTKIM INTERESUJĄ SIĘ SOBĄ, A NIE NAMI! Okazuje się, że kluczem do udanych relacji są osobiste kompetencje i umiejętności, które sprzyjają okazywaniu zainteresowania ludziom, a tym, co zraża innych to skupianie uwagi na sobie. Oto one:

Okaż uznanie

Każdy lubi być doceniony i cieszyć się uznaniem. Pokazujemy wtedy, że zauważamy i szanujemy jego zalety. Większość ludzi szuka u innych zrozumienia, więc na pewno docenią koncentrację na ich osobie. Jeśli wyrażasz uznanie, to zwiększasz szanse, że ta osoba odwzajemni zainteresowanie. To da nam szanse do nawiązania bliższego kontaktu. Znakiem ciepłego obejścia jest okazywanie zainteresowania całym ciałem, a także uśmiechem i potakiwaniem. Jak wyrazić uznanie?

  • uznanie obecności. np.: cieszę się, że akurat z tobą mogę to robić.

To pozwoli tej osobie poczuć się dla nas ważną, gdy pokażemy, ze zadanie może być dla nas samych trudne. Dzięki temu może też poczuć się potrzebna.

  • uznanie wysiłku. np. szczególnie podoba mi się to, że kiedy masz wątpliwości mówisz o nich od razu i je wyjaśniasz. Dzięki temu nasz rozmówca wie, jakie zachowania sobie cenimy i czuje się bezpiecznie w naszym towarzystwie.
  • pochwały zachowania i cech, np. „świetny ten kurczak”, „doceniam to, że jesteś taki pracowity”
  • podziękowania. Dziękując musisz być szczery, dziękuj jasno i wyraźnie. Nie szepcz, nie mrucz. Wypowiedz podziękowanie tak, jakby wypowiadanie go sprawiało ci przyjemność. Patrz na osobę, której dziękujesz. Podkreślaj, do kogo kierujesz podziękowania:„dziękuję Ci Marku”. Pracuj nad tym, by dziękować. Oznacza to wyszukiwanie okazji, w których można podziękować.
  • słowa autentycznego zainteresowania i troski

(np.: widzę, że dzisiaj często spoglądasz na zegarek. Czy coś cię niepokoi, mogę jakoś ci pomóc?)

  • zainteresowanie poglądami i działaniami

(np.: bardzo mnie interesuje jak to zrobiłeś? Od czego zacząłeś? Skąd taki ciekawy pomysł?) Każdy chce być traktowany jak „ktoś”, a gdy kogoś ignorujemy lub nie dopuszczamy do głosu, dajemy mu do zrozumienia, że jest dla nas nikim. Kiedy zadajesz pytania i słuchasz odpowiedzi masz szansę poza tym czegoś się nauczyć od rozmówcy.

Daj poczucie wspólnoty

Koncentruj się na tym, co łączy cię z drugą sobą. Może to być wspólny znajomy, pokrewne zainteresowania albo zbliżone doświadczenia. Powiedz: „Też lubię zielone herbaty. Gdzie lubisz kupować?”

O otwartości i chęci kontaktu świadczy też język ciała – uśmiech, kontakt wzrokowy, nachylenie ku drugiej osobie. Aby się prawidłowo dostroić usiądź w podobnej pozycji, używaj podobnych gestów, mów z podobnym natężeniem głosu: raczej nie krzycz i nie szepcz. Jeśli rozmówca nachyla się w twoim kierunku, też tak rób. Używaj w rozmowie kluczowych słów wypowiedzianych przez rozmówcę. Np. gdy on mówi „jestem dziś wkurzony”, powiedz: „rzeczywiście wyglądasz na wkurzonego”, zamiast „och, źle się czujesz”.

Nasz kontakt z drugą osobą ułatwiajmy sobie także poprzez spontaniczność i zainteresowanie chwilą bieżącą. Zaczynając od standardowych, łatwych tematów, takich jak miejsce, w którym się znajdujemy, pogoda i aktualne wydarzenia, zostaniemy odebrani jako osoby przystępne i znające zasady dobrego wychowania, np. „Jak ci się udało dojechać punktualnie w taką pogodę?” Później możemy przejść do podzielenia się swoimi przemyśleniami czy opiniami.

Wpłyń na poprawę nastroju

Ludzie z natury lubią być zadowoleni, toteż garną się do osób, które potrafią skupić uwagę na pozytywach lub są dowcipni. Nasze nastawienie do życia, bardzo szybko wyłapują inni. Bądź energiczny, mów z pasją w głosie. Znakiem zainteresowania jest także uśmiech i potakiwanie – takie osoby są odbierane jako ciepłe i dające poczucie bezpieczeństwa. Pozytywnie nacechowane słowa wpływają na to jak kojarzymy się ludziom; jeśli ulubionym słowem jest np.: „masakra” to sami pracujemy na skojarzenie ze sobą.

Daj poczucie czegoś nowego

  • Ujawniaj informacje o sobie, nawet wady. Nie piętrz tajemnic. To pomaga ludziom zrozumieć, kim naprawdę jesteś i znaleźć wspólny język. Ktoś, kto pokazuje tylko zalety, wydaje się na dłuższą metę „podejrzany”.
  • opowiadaj, co ciekawego się dowiedziałeś, zobaczyłeś, przeczytałeś, przeżyłeś. Wszyscy jesteśmy ciekawi świata i lubimy się dowiadywać czegoś nowego nawet, jeśli to błahostki; wydajesz się wtedy ciekawy i inspirujący. Nie trzeba wcale cytować rozpraw naukowych – wystarczy podzielić się czymś zauważonym w drodze do pracy.

Najważniejsza jest równowaga. Umiejętność odpowiedniego dawkowania tych elementów daje duże szanse na udane relacje. Z kolei brak równowagi może działać odpychająco. Jedno jest pewne: jeśli zaczniesz od obdarowywania innych, wtedy możesz liczyć na wzajemność.

Jak wykorzystać czas z rodziną?

To, co buduje poczucie wspólnoty to także wspólnie spędzony czas. Nawet, jeśli masz wspaniałe cechy, to nie wystarcza, żeby utrzymać dobre relacje z krewnymi, czy z współmałżonkiem. Jeśli swój czas poświęcasz w ostatniej kolejności na rodzinę, nie dziw się, że po jakimś czasie stosunki się ochłodzą. Zwłaszcza gdy chodzi o męża, żonę, dzieci- liczą się regularne i radosne spotkania.

Według psychologów to co zmniejsza szansę rozwodu o 40%- to jeden wspólny posiłek dziennie. Wspólny, to znaczy jedzony przy jednym stole, przy rozmowie. Wspólne biesiadowanie to też świetna okazja do zacieśniania kontaktów z krewnymi.

Zastanów się, co razem robicie. Ile z tych zajęć stanowią obowiązki, albo „zabijanie nudy”, a ile prawdziwa przyjemność. Wpatrywanie się w telewizor, czy snucie się po supermarketach to najpopularniejszy sposób spędzania czasu z rodziną. Jednak w żaden sposób nie łączy ludzi. Znajdźcie zajęcia bardziej pomysłowe, budzące emocje i zainteresowanie. Co lubicie?

  • zajęcia ruchowe? O każdej porze roku, na wsi i w mieście jest z czego wybierać; spacery, rowery, bieganie, rolki, basen, hale sportowe, piłka, darty, kręgle, łyżwy, tańce lub śpiewanie…
  • podróżowanie? Nawet, gdy budżet domowy jest ubogi, wspólne wyjazdy weekendowe lub wakacyjne powinny zagościć w waszym rodzinnym życiu. Można przecież pojechać do sąsiedniego miasta, na piknik za miasto, czy pod namiot. Grunt, żeby razem przeżywać przygodę.
  • rozrywki intelektualne? Gdy planszowe, karty, brydż, krzyżówki, sudoku, czytanie na głos…
  • wspólnie przeżywane emocje lub humor? Jeśli już oglądanie telewizji, to raczej wspólnie wybrany program, lub wypożyczony film. Może kabaret, komedia, opowiadanie dowcipów? Rodzina, która się śmieje, to szczęśliwa rodzina.

Jak unikać niepotrzebnych konfliktów?

  1. Nie obrażaj się na odmienne opinie od twojej, daj spokój z przekonywaniem do własnej racji, jeśli ktoś myśli inaczej. Podobne zdanie wcale nie jest potrzebne do budowania dobrej atmosfery. Co ci właściwie da, że krewny przyzna ci rację, że np. łowienie ryb jest fajne? Wystarczy, że podsumujesz z uśmiechem: „wiedzę, że myślimy o tym zupełnie inaczej. I zostawmy to tak jak jest.”
  2. Nie zmuszaj rozmówcy do długotrwałego wysłuchiwania monologów na tematy zbyt poważne, mało dla niego interesujące czy banalne. Sprawdzaj, czy temat interesuje rozmówcę. Zadaj co jakiś czas pytanie „A jak ty to widzisz?” i sprawdź, czy temat, który wydaje ci się fascynujący jest tak samo ciekawy dla niego.
  3. Nigdy nie zaczynaj rozmowy od krytyki czy wygłaszania opinii na kontrowersyjne dla rodziny tematy. Dbaj o to, by proporcje krytyki do informacji pozytywnych przemawiały na korzyść tych drugich.
  4. Panuj nad mimiką twarzy: brak uśmiechu, czy „groźna mina” tzn.: zmarszczenie brwi, czy zbyt intensywny kontakt wzrokowy mogą rodzić u rozmówcy niepokój i niechęć do dalszego kontaktu z nami.
  5. Nie skupiaj się w rozmowie na problemie, narzekaniu czy użalaniu się, ale na poszukiwaniu rozwiązań. Większość z nas woli mieć u swojego boku osobę, która ma gotowość poradzić sobie w trudnej sytuacji i nawet pomoc innym niż wiecznie marudzącą.

Konsultacje

Zespół psychologów i terapeutów dla dzieci, młodzieży i dorosłych zaprasza na konsultacje. Nasi psychologowie prowadzą zarówno terapię indywidualną, jak i terapię dla par oraz rodzin. Pomoc psychologiczna to nasza pasja, a nasz zespół terapeutów został stworzony po to, by pomagać ludziom na jak najszerszą skalę. Jeżeli poszukujesz dobrych specjalistów, którzy w fachowy sposób udzielą Ci wsparcia, skontaktuj się z naszym gabinetem psychologicznym w Poznaniu. Formę terapii oraz metody pracy dostosowujemy indywidualnie do potrzeb i zasobów klienta. Przyjazna psychologia to nasza wizytówka. Pomagamy także on-line.

Pomagamy także ON-LINE

Nie musisz wychodzić z domu, aby rozwiązać swoje problemy. Kontakt ON-LINE to bardzo praktyczna forma spotkań, zwłaszcza, jeśli nie mieszkasz w Poznaniu. Zapraszamy na terapię on-line lub spotkania telefoniczne.

Spotify logo
Facebook
Contact
SELF Przyjazne Terapie