Jak dbać o równowagę wewnętrzną

Napisane przez: Violetta Nowacka | Dnia: 21.06.2015

W koncepcji holistycznej człowiek to system czterech naczyń połączonych: sfery duchowej, umysłu, emocji i ciała. Zaniedbywanie jednego z nich wprowadza chaos do pozostałych. Zajrzyj do każdej części i pomyśl jak nią gospodarujesz. Wprowadź niezbędne zmiany. Sukces w działaniu to nie tylko efekt wiedzy i umiejętności. Umiejętności te przekładają się na trwały sukces, jeśli zadbamy o zgodność i zdrowe funkcjonowanie wszystkich czterech elementów.

1. Dusza to w różnych doktrynach: energia, pierwiastek boski, w rozumieniu laickim – system wartości, którego jesteśmy świadomi i na podstawie którego stawiamy sobie życiowe cele i do nich dążymy. Pomagają w tym pytania: kim jestem, co się dla mnie w życiu liczy. Jak żyć, żeby te wartości realizować w doświadczeniu? Spisz swoje najważniejsze życiowe wartości, w kolejności, według ich ważności. Zastanów się, co w życiu robię, żeby te najważniejsze wartości realizować. Ile czasu poświęcam na istotne sprawy, a ile zajmują mi rzeczy, w które dałam się wciągnąć bez żadnej refleksji, lub wytłumaczyłam sobie, że coś „muszę”, powinnam” itp. Jeśli nie żyjesz w zgodzie z własnymi wartościami, do pozostałych części zakrada się zamęt.
2. Umysł to sposób, w jaki interpretujesz otaczający cię świat, jakie nosisz w sobie przekonania o sobie i o tym, co cię otacza. Jeśli myślisz pesymistycznie, masz o sobie niskie mniemanie, trzymasz się sztywnych, niezdrowych przekonań, które zaszczepili ci bliscy ludzie w dzieciństwie, to te myśli „produkują” niezliczone ilości trudnych emocji, takich jak strach, smutek, złość, zazdrość. Dlatego wciąż przyciągasz do siebie jak magnes niekorzystne sytuacje i choruje twoje ciało. Zrób porządek w swoim umyśle i wybierz nowy sposób myślenia. Pomocne literatura do „zarządzania umysłem”- np. „Potęga podświadomości”- Joseph Murphy, „Sekret”- Rhonda Byrne.
3. Emocje to procesy biochemiczne mające swoje źródło w pniu mózgu i układzie limbicznym. Nadają znaczenie temu, co rejestrują nasze zmysły, a także o tym, co myślimy o sobie i innych, ostrzegają przed niebezpieczeństwem i naruszeniem osobistych granic, dodają energii lub jej pozbawiają. Źródłem emocji mogą być np. bodźce odbierane przez zmysły; ciepło słońca, zapach kwiatów, powiew wiatru, dźwięk muzyki, dotknięcie czegoś, albo przedmioty lub obiekty, lub też potrzeby, kontakt z samym sobą, słowa, myśli. Zdrowa „obsługa” własnych procesów emocjonalnych jest bardzo prosta: skoro to tak naturalna i zdrowa część nas samych, to warto akceptować i odczuwać wszystkie napływające emocje (te trudne i te przyjemne). Jeśli spowodował je ktoś konkretny, trzeba go o nich poinformować, jeśli zależy ci na swoim zdrowiu, na zmianie jego zachowania i na przyszłych dobrych kontaktach. Do tego służy prosty model komunikacyjny (Ja+ emocja, którą czuję +opis zachowania lub sytuacji, które ją wywołało), np. „jest mi przykro, że nie przyjechałeś do mnie, gdy się źle czułam”. Jeśli emocja nie jest związana z człowiekiem, lecz z sytuacją, trzeba ją fizycznie odreagować. Do każdej emocji przypisana jest inna reakcja, np. niskoenergetyczne emocje, tj. np. smutek, nie lubią ruchu, ale odpoczynek i płacz, z kolei złość czy radość potrzebują dynamicznych ruchów (złość- uderzanie i krzyk, lub sporty, które wykorzystują uderzanie i krzyk), a radość- taniec, seks, śmiech, krzyk, pocałunki. Jeśli masz blokady na jakimkolwiek etapie zarządzania emocjami: akceptacją, odczuwaniem, asertywnym wyrażaniem, czy adekwatnym odreagowaniem, możesz się spodziewać psikusów, które wynikają z przerzucania tłumionych procesów do podświadomości. Wtedy ich i tak nieuniknione odreagowanie przebiega poza naszą kontrolą i niezgodnie z interesami, np. w postaci nałogów, chorób fizycznych, depresji, nerwic, problemów z seksualnością, przesadzonych reakcji emocjonalnych, itp.
4. Ciało to… wykonawca pozostałych części systemu. Czyli opakowanie, bez którego cały wspaniały wewnętrzny świat człowieka nie zaistnieje. Bądź świadoma jego praw i zastanów się, jak się z nim obchodzisz. Ile masz czasu na przyjemności, a ile na obowiązki? Ile śpisz? Czy rozpoznajesz i jak leczysz dolegliwości? Jak dbasz o aktywność, sprawność i dotlenianie ciała? Co jesz? (pamiętaj, by unikać produktów konserwowanych pestycydami, produktów„impregnowanych” konserwantami, spulchniaczami, odżywiać się korzystając proporcjonalnie z wszystkich grup pokarmowych, nie przejadać się i nie głodzić, pić dużo wody).

Człowiek to taksówka konna

Harmonię wszystkich czterech elementów człowieka można opisać, porównując nasz system do taksówki konnej, składającej się z czterech części: wozu, woźnicy, konia i pasażera. Pasażer to dusza: on mówi, dokąd w ogóle zmierza taksówka, jaki cel się dla niego liczy? Nadaje sens całej podróży. Woźnica to umysł- to on wybiera sposoby, jak i którędy dotrzeć do celu. Na skróty, bezdrożami, głównymi drogami? Koń – to emocje. Woźnica ma konia pod kontrolą- może mu popuścić lejców lub ograniczyć swobodę, żeby sterować prędkością i dynamiką posuwania się naprzód, ale jeśli koń nie będzie miał energii, to taksówka stanie i nigdzie nie pojedzie. A wóz- cóż, to nasze ciało. Jeśli odpadnie choćby jedno koło, to długo wszyscy nie pojadą naprzód, a jeśli jest w dobrym stanie technicznym- taksówka ma szansę dotrzeć do celu.