Jedną z biologicznych przyczyn wczesnego wytrysku jest niski poziom serotoniny w organizmie. Jest to jeden z neuroprzekaźników pomagających przekazywać impulsy pomiędzy komórkami nerwowymi w mózgu. Duże stężenie wzmacnia wrażliwość, ale obniża apetyt na seks i opóźnia orgazm. Serotonina może być stosowana w pomocniczym leczeniu wczesnego wytrysku (tylko pod nadzorem lekarza).
Ze zbyt wczesnym wytryskiem można sobie radzić na wiele sposobów.
- prezerwatywy nieco zmniejszają doznania i mogą opóźniać wytrysk, ale nie działają na wszystkich. Niektórzy panowie nakładają w tym celu nawet dwie i więcej.
- odwracanie uwagi od seksu podczas współżycia (np. myślenie o nie załatwionych, trudnych sprawach), ale wtedy istnieje ryzyko, że wasz seks stanie się mechaniczny, a twoje potrzeby spadną na dalszy plan.
- maści na opóźnienie wytrysku. Są dostępne w sex-shopach. Działają na zmniejszenie wrażliwości prącia i wydłużają czas do wytrysku. Jest to tylko chwilowe rozwiązanie.
- Zmiana pozycji, zwalnianie tempa nawet do kilku razy podczas współżycia.
Prawdziwa terapia przedwczesnego wytrysku polega na nauczeniu się rozpoznawania oznak zbliżającego się orgazmu. Jest to uczucie, którego mężczyzna doznaje tuż przed momentem, w którym wytrysk jest nieuchronny. Wszystko polega na tym, żebyś nauczył się wyhamować zanim znajdziesz się nad samą krawędzią rozkoszy.
Najskuteczniejszymi metodami są jednak poniższe dwa ćwiczenia treningowe.
1. Metoda uciskowa.
Przystępująca do ćwiczeń para powinna odbywać „sesje” co najmniej trzy razy w tygodniu. Pierwszy etap polega tylko na pieszczotach członka (to zadanie dla twojej partnerki). Niech uciska żołądź członka za każdym razem, gdy osiągasz niemal próg orgazmu. Gdy erekcja słabnie, znów należy pobudzać członek dłonią aż do powrotu erekcji (powtarzajcie to trzykrotnie, zanim dopuścisz do wytrysku).
Najlepiej uciskać członek między przyłożoną od spodu, tuż pod żołędzią, poduszeczką kciuka a opuszką palca wskazującego, przyłożoną nad górną krawędzią żołędzi. Palec środkowy równoległy do wskazującego biegnie wzdłuż członka. Ucisk powinien trwać ok. 4 sekundy. Nie wolno uciskać boków członka.
W drugim etapie ćwiczycie w trakcie stosunku, w pozycji „na jeźdźca”. Ona wykonuje łagodne, powolne ruchy. Kiedy czujesz, że dochodzisz, unosisz ją i ona uciska ponownie nasadę członka, przykładając poduszeczkę kciuka bezpośrednio nad workiem mosznowym, a ustawionymi równolegle palcami- wskazującym i środkowym- naciska po przeciwnej stronie członka. Po 15 minutach takich ćwiczeń pozwólcie na wytrysk.
2.Trening mięśnia Kegla.
Pomocny przy kontrolowaniu wytrysku jest mięsień łonowo- guziczny (Kegla). Jego kurczenie daje efekt podobny do uciskania nasady członka. Jak go odnaleźć? Umieść palec za jądrami i udawaj, że chcesz oddać mocz, a potem, że chcesz przerwać. Gdy poczujesz naprężanie się jednego z mięśni- właśnie go znalazłeś! Ćwicz regularnie, kilka razy w tygodniu po 10 razy z rzędu, a wzmocnisz go i wykorzystasz jego siłę do powstrzymania wytrysku.
Po kilkudziesięciu zabiegach tymi metodami 98 % mężczyzn osiąga zdolność kontrolowania długości stosunku. Najważniejsze, abyście w trakcie ćwiczeń nie przejmowali się ewentualnymi przedwczesnymi wytryskami: to przytrafia się wszystkim w drodze do doskonałości.
Wytrysk przedwczesny
Jeśli twoja partnerka osiąga orgazm w dwudziestej minucie trwania stosunku, na taki czas trwania stosunku powinieneś się nastawić. Jeśli w ogóle nie doznaje orgazmu podczas stosunku, może wystarczy dziesięć minut. Ważne jest to, żebyś nauczył się kontrolować własny orgazm, żebyś mógł zdecydować sam, kiedy wytrysk ma nastąpić, zamiast mieć wytrysk niekontrolowany, zależny od okoliczności. U niektórych mężczyzn sprawa jest na tyle poważna, że nie może być nawet mowy o wprowadzeniu członka do pochwy. Ale bywa i tak, że mężczyzna ma wytrysk na samą myśl o stosunku z kobietą, jeszcze zanim zdąży się rozebrać. Mężczyzna mający wytrysk po piętnastu minutach od wprowadzenia członka do pochwy, także może się zaliczać do cierpiących na wytrysk przedwczesny, jeśli pragnie opóźnić go o dalsze pięć minut, a nie potrafi.
Czynnik wieku
Libido, czyli pociąg seksualny, jest znacznie silniejsze u młodego mężczyzny niż u starszego, dlatego z wiekiem problem przedwczesnego wytrysku czasami zanika lub staje się mniej dokuczliwy. Aczkolwiek bywa inaczej. Znane są przypadki mężczyzn osiemdziesięcioletnich, którzy cierpią i cierpieli na przedwczesny wytrysk przez całe życie.
Wytryski zbyt wczesne
Polegają na występowaniu wytrysku jeszcze przed rozpoczęciem gry wstępnej, a nawet na samą myśl o współżyciu w trakcie np.: rozbierania się. Mogą one występować przy pełnej i niepełnej erekcji członka, rzadziej spotyka się przypadki wytrysku przy braku erekcji członka. Najczęściej występują u młodych mężczyzn po bardzo długich przerwach we współżyciu lub pierwszych próbach współżycia seksualnego. Spotyka się je często u mężczyzn nadpobudliwych seksualnie, z bardzo wysokim poziomem temperamentu seksualnego, w stanie długotrwałego „głodu seksualnego”, w obecności silnie podniecająco działającej partnerki czy też w sytuacjach, kiedy mężczyźnie bardzo zależy na dobrym wypadnięciu w jej oczach. W przypadku młodych mężczyzn zachowana jest zdolność do odbycia później stosunku, bowiem erekcja utrzymuje się nadal lub szybko powraca w początkowej fazie pieszczot. Zdarza się jednak, że niektórzy mężczyźni tak dalece deprymują się faktem pojawienia się wytrysku, że nie podejmują żadnych działań i rezygnują.
Wytryski opóźnione
Czasami przyczyną opóźnionego wytrysku są kłopoty zdrowotne i wówczas pomocy należy szukać u urologa. Czasami natomiast przyczyny leżą w sferze psychiki mężczyzny i wtedy pomocny jest seksuolog lub psycholog.
Zaburzenie to polega na trudności z osiągnięciem wytrysku w czasie stosunku seksualnego, który trwa długo mimo odczuwanej potrzeby jego zakończenia. W tym czasie erekcja członka bywa pełna, niekiedy natomiast zmienna. U większości pacjentów zgłaszających się z tego rodzaju zaburzeniem czas trwania stosunku od początku ruchów frykcyjnych aż do wytrysku nasienia utrzymywał się w granicy około jednej godziny. Dla partnerki taki przedłużający się czas trwania stosunku może się wiązać z przykrymi odczuciami : stanem zmęczenia, pieczenia, bolesności pochwy, zaniku nawilżania.
Istnieje pewien odsetek kobiet, że taki długi czas trwania stosunku im odpowiada, bowiem osiąga ona w nim wielokrotny orgazm. Przyczyny opóźnionego wytrysku:
- stany zmęczenia w wyniku wysokiego poziomu aktywności seksualnej;
- współżycie po alkoholu, narkotyku, leku uspokajającego;
- współżycie w sytuacji pozbawionej intymności, w stanie rozproszenia uwagi , niepokoju;
- współżycie z mało atrakcyjną partnerką lub obojętną partnerką;
- odczuwanie luzu w pochwie. Może to dotyczyć mezczyzn, którzy w trakcie długotrwałej aktywności masturbacyjnej przyzwyczaili się do konkretnych, silnych bodźców dotykowych z własnej ręki, a w pochwie uczucie tarcia jest dla nich zbyt słabe. W innych przypadkach może to dotyczyć partnerów, których budowa narządów płciowych jest bardzo różna: pochwa szeroka, a członek wąski;
- strach przed ciążą.
- procesy starzenia się mężczyzny (andropauza);
- cechy dewiacyjne np.: sadomasochistyczne. W tych przypadkach opóźnianie wytrysku może ujawniać konkretną podświadomą postawę wobec partnerki, np.: sprawię tobie ból, może być również wyrazem dominacji cech dewiacyjnych nie ujawnianych wobec partnerki
- urazy związane z osobą partnerki (np.: fakt jej zdrady);
- procesy chorobowe np.: cukrzyca, dna moczanowa, stwardnienie rozsiane, przerost prostaty, choroba Parkinsona;
- uzależnienie od alkoholu i narkotyków. Jest to jedna z najczęściej spotykanych organicznych przyczyn wytrysku opóźnionego;
- wpływ stosowanych leków, dotyczy to głównie leków psychotropowych, antyarytmicznych;
- stosowanie praktyk mających na celu wydłużanie czasu współżycia. Można tu przedobrzyć i wówczas pojawiają się trudności z wytryskiem. Zdarza się również, że przedłużone techniki współżycia przebiegały bez problemów z daną partnerką, ale w przypadku innej mogą pojawiać się problemy z uzyskaniem wytrysku.
