SIEDEM ZASAD UDANEGO ZWIĄZKU
wg. Johna M. Gottmana, amerykańskiego psychologa, badacza par, założyciela Laboratorium Uniwersytetu Waszyngtońskiego w Seattle, gdzie od 17 lat prowadzi badania nad małżeństwem i rozwodem.
Violetta Nowacka
Związek inteligentny emocjonalnie.
Ludzie, którzy żyją w związkach małżeńskich, żyją o 4 lata dłużej niż pozostali.
To właśnie jakość przyjaźni między partnerami w 70 % odpowiada za satysfakcjonujący seks i namiętność w związku, tak samo wśród kobiet, jak i mężczyzn!
Szczęśliwi partnerzy nie są ani mądrzejsi, ani bogatsi, ani bardziej przebiegli psychologicznie od innych. W codziennym życiu potrafią znaleźć sposób, który nie pozwala negatywnym myślom i emocjom wobec partnera (a takie są w każdym związku) wziąć górę nad tymi pozytywnymi. To tak zwana inteligencja emocjonalna. Szczęśliwe związki nie są idealne: partnerów dzielą różnice temperamentów, zainteresowań, wyznawanych wartości. Podobnie jak w nieudanych związkach kłócą się oni o pieniądze, pracę, dzieci, dom, seks i teściów. Ale stosują 7 zasad, które pozwalają im żyć z tymi różnicami i gwarantują im satysfakcje. Oto one.
Szczęśliwe pary
zasada 1. Aktualizujcie mapy świata partnera.
To wiedza o tym, co druga osoba lubi, czego nie, jakie są jej dziwactwa, nadzieje, marzenia.
Zadanie:
Na kartkach zróbcie quiz- zgadywankę aktualnej wiedzy o sobie. Taki sprawdzian róbcie przynajmniej raz w roku. Przydatne pytania to: jak mają na imię twoi najlepsi przyjaciele, czym się aktualnie stresujesz, jakie jest twoje największe marzenie, trzy najważniejsze wydarzenia w twoim życiu, co byś zrobił z dużą wygraną, ulubione dania, muzyka, filmy, kto cię ostatnio zdenerwował, co byłoby dla mnie największą katastrofą, jaka praca byłaby dla mnie idealna, jaki jest mój numer PESEL, w jaki sposób się uspokajam, w czym czuję się najlepszy, moje ulubione wakacje…. itp.
zasada 2. Pielęgnujcie uczucie sympatii i podziwu dla partnera.
Zadanie 1.
Szanujcie wspomnienia. Rozmawiajcie o tym, co robiliście na pierwszych randkach, jaka piosenka was połączyła, jakie są wasze ulubione miejsca z przeszłości.
Zadanie 2.
Przypominajcie sobie zalety partnera, nawet, gdy walczycie z jego wadami. Wypiszcie na kartkach 10 cech, które w partnerze podziwiacie. Potem wybierzcie z nich 3 i znajdźcie wydarzenie z przeszłości, kiedy ta cecha zrobiła na was wrażenie. Zadanie 3. Wyrażajcie swoje uczucia nie tylko w sprawach wielkich, ale także w codziennych drobiazgach, dzwońcie do siebie w ciągu dnia, pytajcie o emocje partnera w codziennych kwestiach. To ważniejsze, niż romantyczne wakacje i wyszukane prezenty na rocznice związku.
Zasada 3. Zwróćcie się do siebie, stwórzcie wspólny front.
Zadanie 1.
Spiszcie listę rzeczy, którą chcecie robić z partnerem, a potem to co robicie rzeczywiście. Warto wypracować przynajmniej jeden rytuał dziennie, np. rozmowa przy posiłku z wymianą zdań, np. „jak minął dzień?”, wspólne zakupy, relaks, hobby, świętowanie wspólnych rocznic, a także częste kontakty w ciągu dnia w najdrobniejszych sprawach czy opowiadanie o snach.
Zadanie 2.
Spiszcie listę rzeczy, które robicie dla partnera, a potem to, co chcielibyśmy, żeby partner dla nas robił.
Zadanie 3.
Nauczcie się dobrej rozmowy: nie oferujcie rady nieproszeni, podczas rozmowy patrzcie na siebie, wyrażajcie zrozumienie i poparcie dla partnera: „doskonale cię rozumiem, też bym się zdenerwował”, trzymajcie stronę partnera, a nie przeciwnika, o którym partner opowiada. Nawet, gdy to, co mówi, nie brzmi sensownie, powiedz „biedactwo”, albo „to niesprawiedliwe”. Wyrażajcie odczucia: przytulajcie partnera, całujcie, mówcie „kocham cię”. Mówcie także o swoich negatywnych uczuciach, „denerwuje mnie, jest mi przykro gdy…, złości mnie, kiedy… boję się…”
Zasada 4. Ulegajcie wpływom partnera.
Ucz się ustępować i oddawać władzę w sprawach, które nie są dla ciebie najistotniejsze. Pozwól partnerowi wypowiadać się na wszystkie kwestie dotyczące waszego związku, nie odrzucaj z góry jego zdania. Zadanie: zagrajcie w bezludną wyspę. Weźcie kartki i spiszcie 10 rzeczy, które zabralibyście na bezludną wyspę. Potem w drodze negocjacji ustalcie wspólną listę 10 rzeczy. Przedyskutujcie wybory i pracujcie zespołowo. Każdy z was powinien wpływać na partnera i mieć swój udział w ostatecznej decyzji. Potem porozmawiajcie, jak się czuliście, czy się dobrze bawiliście, czy doszło do kłótni. Kto z was wymuszał decyzje?
Zasada 5. Rozwiązujcie problemy.
Zadanie 1.
pracujcie nad początkowymi zdaniami w dyskusji. Jeśli uda się uniknąć oskarżeń w pierwszych 3 minutach, macie szansę na porozumienie. Narzekaj, ale nie zrzucaj winy. Układaj zdania, w których podmiotem jest „ja”, a nie „ty”, np. „ty mnie wcale nie słuchasz”, zamiast „chciałbym, żebyś mnie wysłuchała”. Opisz, co się dzieje, ale nie wydawaj sądów, wyrażaj się jasno, np. zamiast: „ale zostawiłaś tu bałagan”, powiedz „byłbym wdzięczny, gdybyś posprzątała swoje rzeczy ze stołu w jadalni”. Nie przechowuj urazy w pamięci, nie czekaj z podjęciem tematu.
Zadnie 2.
Podejmujcie próby ratowania dyskusji, np. „zróbmy sobie przerwę”, „poczekaj, muszę się uspokoić”, posługujcie się humorem: wytykajcie języki, śmiejcie się, przepraszajcie, powracajcie do meritum, np. „schodzisz z tematu”, dotykajcie się pojednawczo.
Zadanie 3.
Uspokajaj siebie i partnera, np. mogę się tu mylić, zacznijmy od początku, nie poddawaj się, zróbmy sobie przerwę na 10 minut, oboje chcemy powiedzieć, że…
Zadanie 4.
Wypracujcie kompromis. Kluczem jest tu zasada czwarta, akceptowanie wpływów partnera. Aby osiągnąć kompromis, trzeba się otworzyć na opinie i pragnienia partnera. Warto być gotowym na rozważenie jego punktu widzenia. Jeśli siedzisz z założonymi rękami i potrząsasz głową, gdy partner mówi, wasza dyskusja nigdzie was nie zaprowadzi. W szukaniu kompromisu w danej kwestii pomocne będzie odpowiadanie na pytania: w czym się zgadzamy?, jakie są nasze wspólne, albo najważniejsze odczucia w tej sprawie?, jakie wspólne cele możemy sobie wytyczyć?, jak możemy rozumieć daną sytuację problemową?, w jaki sposób, naszym zdaniem, powinniśmy osiągnąć te cele?
Zasada 6. Akceptujcie i doceniajcie partnera w seksie.
Seks to potencjalne źródła wstydu, poczucia zranienia i odrzucenia. Często zamiast otwartej rozmowy o własnych potrzebach, wymieniamy zdania wymijająco, bez konkretów i bez rozstrzygnięcia; chcemy jak najszybciej zakończyć rozmowę, oczekując, że zrozumiecie się bez słów. Nic tak bardzo nie zniechęca partnera jak suche: „bo ty mnie nigdy nie pieścisz”. Lepiej powiedzieć: „Fajnie było, kiedy całowaliśmy się na sofie. Możemy to powtórzyć, było mi tak przyjemnie.” Postawcie najpierw na doskonalenie zmysłowości, zanim skoncentrujecie się na problemie, kto potrzebuje więcej seksu (masaż erotyczny, filmy erotyczne, pieszczoty.) Zadanie: Napiszcie na kartkach własne potrzeby erotyczne: jak często lubię się kochać, jakie są moje ulubione pozycje, miejsca, gadżety, scenariusze, fantazje, pikantne słowa, czego wolę unikać i dlaczego? Potem wymieńcie się kartkami i porozmawiajcie o tym. Zadanie 2: napiszcie po 10 cech lub zachowań partnera, które was erotycznie pociągają.
zasada 7. Sprawiedliwie podzielcie obowiązki domowe.
Nierównomierny podział obowiązków bywa zarzewiem wielu konfliktów. Mężczyźni statystycznie rzadziej lubią prace domowe, przez co kobiety czują się przeciążone i zrzędliwe. Zadanie: Usiądźcie i spiszcie wszystkie najdrobniejsze czynności, ustalcie ile zajmują czasu i kto je robi. Potem policzcie, jaka jest dysproporcja. Niech każdy z was zgłosi swój pomysł na nowy podział i przedyskutujcie go przez kilka wieczorów. Lista powinna objąć nie tylko sprzątanie, ale także kontrolę finansów czy różne aspekty wychowywania dzieci.
ZWIASTUNY ROZPADU ZWIĄZKU
Oskarżenia na początku kłótni (krytyka, sarkazm, pogardliwe traktowanie, oskarżający ton) skazują na niepowodzenie całą dyskusję już w pierwszych 3 minutach, powodują „okopywanie się na stanowiskach” i szybki rozpad związku.
- Krytyka pod adresem osobowości i charakteru, zamiast konkretnych zachowań, które nas bolą. Np. „Dlaczego o wszystkim zapominasz? Nienawidzę zamiatać podłogi w kuchni, kiedy jest twoja kolej. A ciebie to nic nie obchodzi” zamiast „jestem zła, że nie zamiotłeś podłogi w kuchni. Ustaliliśmy, że będziemy sprzątać na zmianę.”
- Pogarda, sarkazm, drwiny, np. „ I co, myślisz, że jesteś taka bystra”, „Z prac domowych najlepiej idzie ci obijanie się po przyjściu z pracy”, „A co, podasz mnie do sądu, jeśli zapomnę o kupieniu biletów?” Dowodem pogardy są także wyzwiska, wywracanie oczami, wyśmiewanie się i złośliwe żarty.
- Postawa obronna, zrzucenie winy na partnera. Kiedy jedna strona próbuje wyjaśniać, druga to ignoruje, powtarzając oskarżenia i podkreślając własne zasługi, lub właściwe postępowanie. Nie przyznaje się do błędu, nie przeprasza.
- Mur obojętności: jeden z partnerów w pewnym momencie kłótni przestaje słuchać; bez słowa wychodzi z pokoju lub domu, spuszcza wzrok i przestaje rozmawiać, dochodzi do „cichych dni”.
- Niepowodzenia prób ratowania dyskusji. Pary skazane na rozwód są śmiertelnie nieprzejednane w dyskusji.
- Złe wspomnienia: partnerzy pamiętają szczegóły niepowodzeń, za to nie pamiętają miłych chwil. Trudno im przywołać wspomnienia z pierwszych randek, ślubu, pierwszego roku związku. W ich wspomnieniach nie ma sentymentalnych chwil, za to są biegli w wypominaniu tego, co złe.
