Imprezy nazywane „integracyjnymi”, często służą czemuś więcej, niż tylko nawiązaniu pozytywnych, nieformalnych kontaktów i dobrej zabawie. To okazja, aby szef przyjrzał ci się z prywatnej strony: jaka jesteś, jak odnosisz się do innych, jak radzisz sobie w grupie. Sprawdza, czy twój służbowy wizerunek zgadza się z nieoficjalnym, ale także – na co cię stać i czego można się po tobie spodziewać. Program spotkań integracyjnych, zwłaszcza ten zawierający zorganizowane zabawy, czy warsztaty szkoleniowe, jest coraz częściej przygotowywany przez psychologów, którzy potrafią przełożyć twoje zachowania i postawy podczas „niewinnych” zabaw na całkiem trafną diagnozę twoich służbowych umiejętności, czy cech. Mile widziana jest spontaniczność, ale uwaga: kontrolowana.
Podczas różnego rodzaju zabaw, w które zaangażowany jest cały zespół (podział na drużyny, grupy, pary), np. zabawy w terenie, zawody sportowe, gry strategiczne, czy integracyjne ujawniają się twoje naturalne predyspozycje i cechy. Staraj się być sobą, bo np. symulowanie cech lidera, podczas, gdy wolisz się raczej podporządkować, szybko wyjdzie na jaw. Możesz jednak dyskretnie modelować swoje zachowanie i uniknąć rażących błędów, które mogą negatywnie wpłynąć na twoją pracę.
Oto cechy, które mogą wyjść na jaw podczas różnego rodzaju przyjemnych zajęć i zachowania, które mogą o nich świadczyć.
Bez względu na to, czym się zajmujesz firmie, pracodawca oczekuje od ciebie:
- zdyscyplinowanie wobec ogólnie przyjętych reguł. Nie podważaj na głos sensu danego zadania, czy zabawy, nie krytykuj innych. Lepiej także, abyś nie szukał wymówek przed wzięciem udziału w zabawie, skoro wszyscy biorą udział.
- zdolność do współpracy/nastawienie na korzyści grupowe. Podczas wspólnych zadań szybko wychodzi na jaw egoistyczne nastawienie, np. kiedy ignorujesz głosy reszty zespołu, często używasz słowa „ja”, zamiast „my”, narzucasz innym własne reguły.
- umiejętności komunikacyjne (nawiązania szybkiego kontaktu z innymi). Często zabieraj głos (jeśli tylko masz coś sensownego do powiedzenia), wyrażaj swoje stanowisko, nie izoluj się w czasie wolnym od grupy.
- umiejętności łagodzenia konfliktów (czy potrafisz negocjować własne interesy z interesem grupy, lub sprzeczne interesy członków grupy). Czasami podczas zabaw dochodzi do kłótni. Jeśli chcesz zabłysnąć jako mediator, próbuj szukać wspólnych korzyści dla obu stron (kompromis), raczej nie opowiadaj się za którąś ze stron.
- kreatywność, generowanie nowych pomysłów. Każdy pracodawca lubi pomysłowych ludzi, a nie marionetki, którym wciąż trzeba wszystko podpowiadać. Zgłaszaj wiele pomysłów i propozycji, a nie upieraj się przy jednej. Jeśli podczas wyjazdu integracyjnego nie ma narzuconego planu spędzania czasu i istnieje możliwość wyboru, co będziecie robić, zainteresuj się ofertą, i zachęć innych do wybranego przez ciebie zajęcia. Przekona to pracodawcę, że jesteś osobą twórczą, aktywną, kreatywną, energiczną.
- aktywność i inicjatywa. Zgłaszaj się na ochotnika, jeśli pada taka propozycja od organizatorów. Ochotnicy są odbierani jako osoby otwarte na kontakty z innymi ludźmi, chętne do dzielenia się własnymi doświadczeniami, odważne, zainteresowane celem grupy i dobrą atmosferą. Taka osoba w firmie działa pozytywnie na innych, aktywizuje i motywuje zespół. Cechy te są priorytetowe w pracy z ludźmi, np. handlowiec.
- umiejętność planowania i perspektywicznego myślenia: jeśli podczas zabawy zadaniem twojej grupy jest osiągnąć konkretny wynik, np. „ułożyć strategię wygranej dla firmy x”, ocenie podlega umiejętność decydowania o priorytetach, czyli kolejnych, zaplanowanych krokach tak, aby osiągnąć maksymalny efekt. W zabawach strategicznych źle oceniana jest spontaniczność, działania chaotyczne, uczenie się na błędach. Jeśli pokażesz się z tej strony, na awans będziesz musiała poczekać.
- pozytywne myślenie i umiejętność rozwiązywania problemów: jeśli podczas zabawy grupa napotyka na problem, podejdź do niego jak do wyzwania, a nie potencjalnej porażki. Nie mów: To się nie uda, szukaj raczej argumentów „za” niż „przeciw” rozwiązaniu problemu.
- niekonfliktowość i kontrola emocji. Niektóre zabawy wywołują silne emocje. Czasami wychodzi z nas agresor- np. nie możemy pogodzić się z porażką i zaczynamy oskarżać drugą stronę o nieuczciwość, krytykujemy, stajemy się drażliwi, skłonni do kłótni, mściwi. Powstrzymaj swój cięty język, jeśli czujesz, ze emocje wymykają się spod kontroli. Źle widziane są wszelkie pogróżki (my wam jeszcze pokażemy, dostaniecie za swoje, odgryziemy się, itp.)
Różne cechy, umiejętności, czy zachowania są uważane za pożądane na twoim stanowisku i wg polityki Twojej firmy. Z pewnością w przybliżeniu wiesz, czego oczekuje się od ciebie w firmie.
- skłonność do podporządkowania się lub dominacji (dostosowanie do innych czy przejmowanie inicjatywy). Ta cecha wychodzi na jaw w zadaniach grupowych, podczas rozdzielania ról. Czasami grupa wyłania lidera, który każdemu przydziela rolę, a czasami podział ról następuje na skutek pertraktacji i dobrowolności. Ocenie może podlegać sposób, w jaki przyjmujesz przydzieloną ci rolę, czy walczysz i w jaki sposób o własne stanowisko. Podczas zabawy np. w „bezludną wyspę” (to zabawa polegająca na zorganizowaniu życia grupy rozbitków na wyspie) mogą się ujawnić zdolności przywódcze. Jeśli przejmiesz ster i uda ci się zdobyć pozycję naturalnego lidera, który potrafi podzielić role w grupie, wyznaczyć cele i dopilnować wzajemnej komunikacji, możesz stać się potencjalnym kandydatem na kierownicze stanowisko, jeśli pracodawca szuka takiego kandydata w grupie.
- jaki jest twój styl komunikacji, np. czy jesteś dyktatorem („znajdźmy przywódcę, niech od zdecyduje”), czy demokratą („niech każdy się wypowie i poszukajmy kompromisu”). Można to zaobserwować podczas wielu gier i zabaw.
- poziom i sposób rywalizacji. Obserwacja zabaw to możliwość wyciągnięcia wniosków: w jakim stopniu i czy w ogóle jesteś zainteresowana rywalizacją i wygraną z konkurencyjną drużyną, jakie emocje rywalizacja w tobie wzbudza, czy rywalizujesz „po trupach”, jak ważni są dla ciebie inni ludzie w dążeniu do zwycięstwa. W zależności od twojej funkcji służbowej, twoje nastawienie do rywalizacji może być odebrane na plus lub na minus, np. handlowcy, którzy mają ekspansywnie zdobywać nowe rynki powinni wykazać się wysokim poziomem rywalizacji, ale ważne są także metody: jeśli poświęcasz przy tym wiele ofiar, nie wyjdzie ci to na dobre.
- zdolność, szybkość i kryteria podejmowanych decyzji. Czy lubić podejmować decyzje, czy też czekasz, aż zdecyduje ktoś inny, czym się kierujesz przy podejmowaniu decyzji. Jeżeli masz stanowisko, w którym powinnaś wykazać się decyzyjnością, lepiej nie bądź „szarą eminencją” podczas zabaw. Innego stylu podejmowania decyzji wymaga się od administratorów, a innego od np.działu kreatywnego.
Czego unikać:
- nawet, gdy alkohol jest nielimitowany, nie pij więcej niż 2-3 piwa. Nie łudź się, że szef nie zauważy, jak często sięgasz po kieliszek, czy też, że dolewasz sobie lub innym mocniejszych trunków. Wygłupy, opowiadanie pikantnych kawałów, zwierzanie się wszystkim z życia intymnego, opowiadanie problemów z byłej pracy, czy podrywanie kolegów z pracy pod wpływem alkoholu- wystawia ci niepochlebną wizytówkę. Pracownicy, którzy mają skłonności do przesady w piciu, zbierają sporo minusów: przypisuje się im brak kontroli nad emocjami i własnym zachowaniem, naruszanie zasad społecznego współżycia. Takiemu pracownikowi mniej się ufa, ponieważ potencjalnie jest zdolny do sprzedawania służbowych tajemnic, a także naruszania swoim zachowaniem dobrej reputacji firmy np. podczas delegacji, czy innych kontaktów z klientami, bądź konkurencją.
Często sięgamy po kolejne piwo po to, by się rozluźnić, zabłysnąć dowcipem, ale może się to skończyć tym, że wypadniesz na osobę nadużywającą alkoholu.
Pamiętaj: ponad wszystko ceni się umiejętność dyplomacji.
- gdy koledzy pod wpływem alkoholu zaczynają być nachalni, lepiej wróć do swojego pokoju lub jednoznacznie utnij te umizgi. Nawet, jeśli to ich wina, nie powinnaś pozwolić, aby ktoś miał powód do ewentualnych spekulacji, np. że jesteś „łatwa”, lub nie potrafisz jasno przedstawić własnego stanowiska (ewentualne interpretacja: może w podobny sposób dasz sobie wejść na głowę w sytuacjach służbowych, np. klientowi?)
- nigdy nie proponuj pierwsza przechodzenia na „ty” z szefostwem, nawet, jeśli panuje bardzo familijna atmosfera na spotkaniu, chyba, że on zaproponuje pierwszy. Taki przejaw spoufalania się jest odbierany jako arogancja, skłonność do nadużywania sympatii i wykorzystywania okazji, by podnieść swoje notowania nieczystymi metodami. Możesz być uznana za karierowiczkę, która jest skłonna łamać ogólnie przyjęte zasady w firmie dla własnego dobra.
- nie plotkuj: zarówno o obecnych, jak i nieobecnych, firmowych problemach, czy własnych pretensjach. Z daleka widać tych, którzy w niewielkiej grupie obgadują innych. To nawet bez podsłuchiwania słów wygląda inaczej niż towarzyska rozmowa. Zresztą nie wiesz, kiedy, przez kogo i jakim kontekście twoje słowa mogą zostać wykorzystane przeciwko tobie.
- Jeśli wieczorem są zaplanowane tańce, baw się, bo to zawsze robi dobre wrażenie. Ale nie szalej tak jak z koleżankami na babskim wieczorze. Jesteś w pracy.
- jeśli zaczynacie konkretną, zaplanowaną wcześniej zabawę, a tobie nie bardzo się ona podoba, powstrzymaj się od ironizowania, utrudniania pracy reszcie zespołu (np. komentowaniem „to tylko głupia zabawa”, dowcipami, oddalaniem się bez pozwolenia, zajmowaniem się w tym czasie prywatnymi sprawami- telefonowanie, jedzenie, itp.) Może wydaje ci się, że w ten sposób wyrażasz swoją niezależność czy indywidualność, ale efekt jest dla ciebie niekorzystny: przypisuje się takiej osobie brak odpowiedzialności za wspólne cele, brak umiejętności pracy w grupie, niekomunikatywność, egoizm, brak identyfikacji z firmą, a nawet uważa za zdolnego do torpedowania poleceń zwierzchników, siania defetyzmu, czy podważania autorytetu szefostwa.
Niektóre popularne gry i zabawy oraz cechy/zdolności, które się podczas nich ujawniają dla pracodawcy:
Tratwa
To zabawa integracyjna. Grupa ma za zadanie przemieścic się na inną wyspę dzięki „tratwie”, która imituje duży arkusz papieru. Tratwa jest bardzo mała, więc zespół musi znaleźć metodę, jak zmieścić na niej wszystkich. Podczas zabawy zaobserwować można: zdolności do współpracy, integracji z grupą. Widać także, kto jest osobą nielubianą w grupie (zazwyczaj pozostaje jako ostatni, lub grupa go „poświęca”)
Paintball- zdolności przywódcze, rywalizacja, styl zarządzania, myślenie strategiczne, odwaga, działanie wprost, czy intrygi i podchody.
„Bezludna wyspa”- grupa ląduje na bezludnej wyspie i musi zorganizować na niej życie. Zabawa diagnozuje takie cechy jak: zdolności przywódcze, styl zarządzania, wchodzenie w określone role, kooperacja, kreatywność, komunikacja.
